Inne schorzenia stopy
Pozostałe schorzenia stopy
- STOPA PŁASKA
Stopa płaska to zniekształcenie stopy polegające na obniżeniu lub całkowitym zaniku fizjologicznego sklepienia podłużnego lub poprzecznego stopy. Występuje jako wada wrodzona lub nabyta. Spowodowana może być min.: długotrwałym obciążeniem stopy przy jednoczesnym osłabieniu więzadeł i mięśni, źle dobranym lub niewygodnym obuwiem, nadmiernym naciskiem stopy, nadwagą.
W zależności od tego, który łuk jest płaski, płaskostopie dzielimy na podłużne i poprzeczne:
- STOPA PŁASKA PODŁUŻNIE
- STOPA PŁASKA POPRZECZNIE
objawia się obniżonym lub całkowitym spłaszczeniem łuku poprzecznego stopy. Stopa w swojej przedniej części staje się wówczas o wiele szersza. Powodem takiego stanu rzeczy jest nadmierne przeciążenie II i III głowy kości śródstopia. Kości te jako najdłuższe i najmniej ruchome, przejmują największe obciążenia w fazie odbicia przez co w tych miejscach najczęściej pojawiają się zgrubienia naskórka w postaci odcisków i modzeli powodując z czasem ból i pieczenie.
Inne zmiany, związane z zaburzeniami prawidłowego wysklepienia stóp to:
objawia się obniżeniem łuku podłużnego poprzez spłaszczenie lub całkowity jego zanik podczas styku stopy z podłożem. W prosty sposób rozpoznamy je stawiając mokrą stopę choćby na kartce papieru lub obserwując noszone obuwie, na którym powierzchnia podeszwy od strony wewnętrznej będzie niemal starta.
- STOPA PŁASKO- KOŚLAWA
- STOPA WYDRĄŻONA
- PALUCH KOŚLAWY (HALUX)
objawia się obniżeniem lub całkowitym spłaszczeniem łuku podłużnego z równoczesnym zaburzeniem osi pięty. Pięta ulega skręceniu na zewnątrz. W skrajnych przypadkach przyśrodkowy brzeg stopy spoczywa na podłożu, a osoba chora „stoi obok swoich stóp”. Obuwie często zdarte jest po stronie wewnętrznej. Stopa płasko-koślawa może rozwijać się na skutek przeciążeń, osłabienia więzadeł, zaburzeń równowagi mięśniowej jak również przy koślawości kolan.
objawia się nadmiernie wysklepionym łukiem podłużnym. Potocznie nazywana jest stopą o wysokim podbiciu. Charakteryzuje się zmniejszoną powierzchnią kontaktu z podłożem. Zmiana rozkładu podparcia na powierzchni stopy jest przyczyną zwiększonych obciążeń, które powodują powstawanie modzeli i silnych dolegliwości bólowych występujących zwłaszcza w czasie chodzenia.
Obniżenie łuków stopy, zarówno podłużnego jak i poprzecznego często prowadzi do przewlekłych stanów zapalnych więzadeł i torebek stawowych stopy, do bólu i obrzęku stóp a także takich deformacji jak np. palce młotkowate czy paluch koślawy (hallux).
objawia się koślawym odchyleniem I palca stopy w stawie śródstopno-paliczkowym oraz szpotawym (przyśrodkowym) odchyleniem I kości śródstopia. Dodatkowym elementem wady jest rotacja wzdłuż osi długiej palucha. Całość powoduje wybrzuszenie po stronie przyśrodkowej stopy. Z czasem powstaje w tym miejscu, zmieniona zapalnie kaletka powodująca ból, uczucie pieczenia. Stopniowo wskutek ocierania przez ciasne brzegi obuwia ulega przerostowi, niekiedy ropieje. Deformacja występuje w przeważającej części u kobiet, co spowodowane jest słabszą konstrukcją stawowo-więzadłową kobiecej stopy. Paluch koślawy nie jest pojedynczą wadą ale zespołem zniekształceń przodostopia, często z towarzyszącymi objawami ze strony innych palców.
- PALCE MŁOTKOWATE
objawiają się utrwalonym grzbietowym zgięciem paliczków w stawach śródstopno-palcowych. Ustawienie takie może być spowodowane podwichnięciami lub zwichnięciami paliczków, niedomogą mięśni wewnętrznych stopy oraz zbyt długim utrzymywaniem palców w zgięciu grzbietowym. Do rozwoju palców młoteczkowatych dochodzi w wyniku noszenia zbyt ciasnego obuwia oraz podczas noszenia obuwia na wysokim obcasie. Grzbietowe ustawienie palców eliminuje ich udział w fazie odbicia i zwiększa nacisk II i III głowy kości śródstopia na podłoże. Następstwem przeciążenia części miękkich przodostopia jest powstanie odcisków i modzeli oraz przewlekłego stanu zapalnego tkanek. Towarzysząca zapaleniu duża bolesność w sposób zdecydowany utrudnia poruszanie się.
- OSTROGA PIĘTOWA
objawia się zmianami zwyrodnieniowymi i naroślami kostnymi powstającymi w obrębie kości piętowej. Deformacja ta najczęściej dotyczy kobiet w okresie menopauzalnym, gdyż w tym czasie zmniejsza się poziom estrogenów, co osłabia komórki kostne i prowadzi do zapaleń, infekcji i przyrostu tkanki kostnej. Do czynników zwiększających ryzyko powstania ostrogi piętowej zalicza się nadwagę, obciążanie kości stopy przez zbyt długie wykonywanie stojącej pracy, wysokie obcasy lub zbyt miękkie podeszwy, zbyt intensywne uprawianie sportów. Początkowym objawem ostrogi piętowej jest bolesność okolicy pięty pojawiający się po przeciążeniu stopy. Kolejnym jest coraz dłużej trwający ból po każdym obciążeniu stopy aż do występowania bólu spoczynkowego.
INNE SCHORZENIA STOPY:
- Zapalenie rozcięgna podeszwowego
- Bóle kręgosłupa wywołane wadą chodu
- Stany zapalne kości i stawów stopy oraz kończyny dolnej (staw kolanowy, staw biodrowy)
- Przeciążenia i uszkodzenia więzadeł w obrębie stawu kolanowego i stopy
- Koślawość kolan
- Problemy skórne (nadmierna potliwość, stany zapalne, pęknięcia i rogowacenia skóry)
- Dolegliwości bólowe i przeciążenia w obrębie stopy
- Stabilizacja stóp
- Różnica w długości kończyn
- Dolegliwości i przeciążenie w obrębie stopy u sportowców i osób szczególnie aktywnych zawodowo
- Inne zniekształcenia, stany chorobowe i zwyrodnieniowe
- Profilaktyka
Postępowanie korekcyjne we wszystkich opisanych wadach polega na przywróceniu prawidłowych warunków anatomicznych stopy, poprzez dobranie indywidualnych wkładek ortopedycznych oraz wyrobieniu odruchu, a następnie nawyku prawidłowego ustawiania i obciążenia stóp.
Chcąc zapobiec powstaniu lub następstwom płaskostopia należy unikać nadwagi, dbać o dobrą kondycję fizyczną, odpowiednio dobierać obuwie – musi być wygodne, mieć szersze czubki i wyprofilowaną wkładkę. Zaleca się kupowanie butów o centymetr dłuższych niż długość stopy. Aby uniknąć zakupu ciasnego obuwia, najlepiej mierzyć je po południu, kiedy stopa jest nabrzmiała. Idealny obcas, w którym będziemy czuć się komfortowo powinien mieć 2,5 cm.
